Środowisko i ludność

Układy prądów powietrza byłyby dużo prostsze, gdyby nie stały obrót Ziemi wokół swojej osi. Różnice ciśnienia byłyby łatwiej wyrównywane, powietrze przepływałoby szybciej z wyżu do niżu. Obrót Ziemi dookoła swej osi trwa stale, a wraz z nim powodowana przez niego siła odśrodkowa, wywołująca działanie odchylające na przepływające powietrze. Obrót Ziemi dookoła osi oddziałuje w kierunku pionowym i poziomym. Załóżmy, że dane ciało porusza się w stosunku do Ziemi w kierunku wschodnim. Porusza się ono szybciej wokół osi ziemskiej niż sama Ziemia. Siła odśrodkowa jest silniejsza niż bezruch a siła przyciągania ziemskiego pozornie słabsza. Gdy ciało to porusza się w stosunku do Ziemi w kierunku zachodnim porusza się wtedy wolniej w stosunku do osi Ziemi niż ona sama. Siła odśrodkowa jest słabsza niż bezruch, a siła przyciągania Ziemskiego pozornie silniejsza. Jest to jeden ze składników przyspieszenia. Składnik poziomy powoduje odchylenie prądów płynących z zachodu na wschód, na półkuli północnej na prawo, a na półkuli południowej na lewo. Ukształtowanie powierzchni wpływa nie tylko na wywoływane przez nie tarcie i związane z nim zużycie energii przez przepływające powietrze. Górzyste i skaliste wybrzeża, łańcuchy gór wewnątrz lądu, stanowią przeszkody dla prądów powietrza przepływających blisko powierzchni Ziemi i zmuszają do zmiany drogi. Dzięki temu z czynnikami tymi są związane często zjawiska typowe dla danego regionu. Wielkimi barierami górskimi dla wiatrów na obszarze Europy są górzyste tereny Norwegii ze wzniesieniami do 2500 metrów, Alpy w Europie Środkowej (1200 – 4800 m) i Pireneje w Hiszpanii (3404 m – najwyższy szczyt). Oprócz dużych łańcuchów górskich istnieje mnóstwo mniejszych wzniesień o znaczeniu miejscowym, jak na przykład niewysokie góry w środkowych Niemczech, albo też Apeniny we Włoszech. Zarówno powierzchnia Ziemi jak i rozczłonkowanie wybrzeży Europy, są daleko bardziej zróżnicowane niż na innych kontynentach. Jest tu wiele wysp i półwyspów. Ta różnorodność ukształtowania danego obszaru geograficznego zmienia wzajemny stosunek lądu i wody na zajętych przez Ne powierzchniach i odpowiednio wpływa na miejscowe warunki pogodowe.