Środowisko i ludność

Plemię żyjące na północy, które przeciwstawiło się wojskom gen. Custera Dakotowie zostali nazwani przez Europejczyków Siuksami, co oznacza w ich języku nieprzyjaciół. Mieszkali oni na terenie zachodnich Wielkich Jezior skąd zostali przepędzeni przez Czipewów w osiemnastym wieku. Zajęli północne prerie, gdzie zajmowali się bizonami. Ich życie zależne było od wielkich stad bizonów. Kiedy zakończyła się era wędrujących po prerii wielkich stad tych zwierząt, dobiegł kresu czas niezależności Dakotów. Dakotowei składali się z siedmiu niezależnych plemion potrafiących przeciwstawić się nie tylko Indianom, ale także Europejczykom. Na mocy traktatu lud Dakotów otrzymał ziemię w Południowej Dakocie. Na ziemie te, a dokładnie do świętych Czarnych Wzgórz wtargnęli poszukiwacze złota. Wywołało to wojnę. Dakotowei wraz z Czejenami przeciwstawili się zorganizowanej armii Stanów Zjednoczonych. Doszło do bitwy pod Little Bighorn, w której wojskami USA dowodził generał A. Custer. Nieświadomy potęgi militarnej Dakotów zaatakował ich i doszło do bitwy, w której zginęło dwustu piętnastu żołnierzy, a wraz z nimi generał. Plemiona, które potrafiły uzyskać urodzajne zbiory na terenach pustynnych. Na ziemiach obecnej Arizony i północnych części Meksyku mieszkały już dwa tysiące lat temu ludy Hohokam. Spalona słońcem ziemia wymagała ciągłego nawadniania, dlatego już wtedy budowano systemy nawadniania, aby doczekać się upragnionych zbiorów. Potomkami tego plemienia są Papago i Pima. Odziedziczywszy po przodkach wiedzę na temat nawadniania zajmowali się rolnictwem. Uprawiali kukurydzę, dynie i fasolę nad rzekami Gila i Salt, a później nawet pszenice. Mimo, iż mieszkali na terenach pustynnych mieli nadwyżki żywności i zaopatrywali w nią górników w Kalifornii. Jednym ze zwyczajów Papagów i Pimów były bitwy na niby. Do kultywowania tego obyczaju używali specjalnych tarcz wykonanych ze skóry i ozdabianych piórami. Nie byli tak biegli w sztuce walki jak Apacze, ale zdawali sobie sprawę, iż umiejętności te są konieczne. Przysłużyli się armii Stanów Zjednoczonych podczas wojny, kiedy wyprawili się do Apaczów jako zwiadowcy. Opanowali sztukę wyplatania koszy, które powstawały z wikliny oplatanej wokół sitowia. Dla nadania im walorów artystycznych między wiklinę wplatano czarne łodygi roślin,