Środowisko i ludność

Wracamy do Europy Powinna być wyróżniona jako osobne środowisko, gdyż charakteryzowane jest przez wiele cech klimatycznych oraz przedstawicieli fauny i flory nie występujących nigdzie indziej. Strefa ta znajduje się w Europie i północnej Afryce wokół Morza Śródziemnomorskiego. Stosunkowo łagodny klimat umożliwia uprawę wielu roślin, które rosną tylko w tym rejonie. Obserwuje się występowanie czterech pór roku. Gorące lato z temperaturami przekraczającymi 35 stopni Celsjusza w cieniu i prawie całkowitym brakiem opadów. Natomiast łagodna wiosna sprzyja rozwojowi roślinności. Opady dość intensywne i stosunkowo niskie temperatury pojawiają się w zimie. Klimat śródziemnomorski występuje tylko na wybrzeżu – jest to związane z obecnością morza. W centrum krajów, na przykład w Hiszpanii, panuje klimat kontynentalny podobny do panującego w Polsce. Gatunki roślin, które przystosowały się do takiego środowiska to przede wszystkim owoce cytrusowe, jak pomarańcze i mandarynki. W Valencii mandarynki kwitną trzy razy w roku. A może wycieczka do lasu? Położona na północy Europy, obejmuje także północ Stanów Zjednoczonych oraz częściowo północną Azję oraz zachodnią Rosję. Występują cztery pory roku, które bardzo różnią się od siebie, co pozwala na ich łatwą identyfikację. Zimy charakteryzują temperatury poniżej zera z duża ilością opadów – śnieg lub deszcz. Wiosna przynosi ocieplenie i umiarkowane temperatury umożliwiające rozwój uśpionej przez całą zimę roślinności. Lata są gorąca, upalne z niewielka ilością opadów. Jesień przynosi załamanie pogody i stopniowy spadek temperatury zwiastujący nadejście zimy. Bardzo często w tej strefie klimatycznej występują lasy. Są one charakterystyczne dla Europy środkowej i środkowo wschodniej. W Ameryce Północnej i Południowej wyróżniamy prerię i tampę – ogromne obszary trawiaste bez drzew. Na Starym Kontynencie najczęściej są lasy mieszane, gdzie obok wszędzie występują gatunki liściaste i iglaste. Wśród tych pierwszych dominują buki, dęby czy brzozy. Natomiast iglaki są reprezentowane przez sosny, świerki i modrzewie. Czyli jak przeżyć bez wody Jest to strefa, która występuje na prawie kontynencie. Charakterystyczne ukształtowanie terenu w tym klimacie to półpustynia i pustynia otoczona ze wszystkich stron górami. Tereny suche, cechowane przez ogromna ilość piasku powstałego w wyniku erozji skał i niszczącego działania warunków atmosferycznych. Nie występuje praktycznie żadna roślinności. Beduini i ludy wędrujące wykorzystują oazy – niewielkie miejsca na pustyni gdzie występuje woda pitna, która umożliwia życie i rozwój gospodarki. Są one bardzo ważne dla wszystkich mieszkańców i turystów na pustyni. Wiele karawan swoje podróże przez pustynie opiera właśnie w oparciu o najbliższe oazy. Ciekawym przypadkiem są także studnie artezyjskie – miejsca, gdzie woda pitna jest uwalniana pod ciśnieniem – są one także podstawa dla rozwoju oazy. Ciekawa jest fauna pustyni. W zależności od rodzaju pustyni występują różne zwierzęta. Najbardziej charakterystyczne są fenki – gatunek z psowatych, którego cechą charakterystyczną są ogromne uszy umożliwiające wychwytywanie dźwięków wydawanych przez owady pod ziemią.