Środowisko i ludność

Czerwone księgi roślin tworzone są na całym świecie. W Polsce po raz pierwszy spis zagrożonych gatunków roślin sporządzono w roku 1993. Odtąd jest on systematycznie uzupełniany o nowe gatunku. Niestety z roku na rok jest ich coraz więcej. W czerwonej księdze roślin znajdują się zarówno gatunki wymarłe, występujące tylko w sztucznym środowisku, zagrożone jak i gatunki niskiego ryzyka. Jeśli chodzi o gatunki wymarłe, to na ich czele stoją znane wielu sasanki zwyczajne, pierwiosnki czy storczyki trójzębne. W sumie możemy wyróżnić aż trzydzieści osiem gatunków, nie występujących ani w naturze, ani w warunkach sztucznych. Niemal dwa razy więcej roślin obejmuje lista gatunków krytycznie zagrożonych. Wśród nich możemy wyróżnić babkę pierzastą czy turzycę czarną. Miano zagrożonych możemy przypisać pięćdziesięciu dziewięciu roślinom. Należą do nich dąb omszony czy malina moroszka. Zanim zatem bezcelowo zerwiemy jakiegokolwiek kwiatka czy listka, zastanówmy się, czy bezpośrednio nie przyczynimy się tym do zagłady zagrożonych gatunków. Czym jest czerwona księga zwierząt? Wbrew pozorom to nie tylko skrupulatnie sporządzona lista, w której wypunktowano kolejne, narażone na wyginięcie gatunki. Czerwona księga to przede wszystkim rejestr, w którym znajdziemy szereg informacji na temat zwierząt, których nie możemy już oglądać w środowisku. W księdze znajdują się również opisy gatunków narażonych na wyginięcie. Znajdujące się w niej zapisy umożliwią nam między innymi zlokalizowanie danej populacji czy zapoznanie się z proponowanymi formami ochrony danego gatunku. Warto także wiedzieć, iż Polska Czerwona Księga Zwierząt dzieli się na dwa tomy. Pierwszy z nich poświęcony jest kręgowcom, drugi bezkręgowcom. Wśród gatunków wymarłych w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt znajdziemy chociażby tura czy tarpana. Do zwierząt zanikających możemy zaliczyć norkę europejską czy jesiotra zachodniego. Kozica, łosoś czy wąż Eskulapa to gatunki skrajnie zagrożone. Z koli znany wszystkim żubr należy do dwudziestu czterech gatunków bardzo wysokiego ryzyka.

Emisja szkodliwych gazów do atmosfery powoduje globalne ocieplanie się naszej planety.Przyczyną ocieplania się atmosfery naszej planety jest masowa emisja tzw. gazów cieplarnianych, które powstają w procesach spalania paliw kopalnych (np. węgiel kamienny i brunatny oraz ropa naftowa). Do gazów cieplarnianych zalicza się dwutlenek węgla, freon, metan oraz ozon troposferyczny. Spalanie paliw kopalnych stanowi 80% źródła emisji tych gazów do atmosfery. Pozostała część powstaje poprzez masowe wycinanie lasów, a co za tym idzie zmniejszanie się procesów fotosyntezy roślin. Wymienione tu gazy mają zdolność do pochłaniania ciepła jakie dociera do Ziemi w postaci promieniowania słonecznego. Ich nadmierna, niż normalnie, ilość powoduje zatrzymanie w atmosferze zbyt dużej ilości ciepła. Powoduje to ogólne podnoszenie się temperatury na naszej planecie. Obecnie emisja tych gazów do atmosfery rośnie w tempie od 0.5 do 4 % rocznie. Jeśli sytuacja ta nie ulegnie zmianie, w ciągu 10 lat średnia temperatura na Ziemi wzrośnie o ok. 0.3oC. Ten wzrost temperatury może wydawać się niewielki, jednak ma on wręcz katastrofalne znaczenie. Takie podniesienie się średniej temperatury na Ziemi doprowadzi do topnienia czap lodowych na biegunach i stopniowego zalewania kontynentów przez podnoszenie się poziomu wody w oceanach. Kwaśne deszcze to ogromne zagrożenie dla istnienia obszarów leśnych stanowiących „płuca” naszej planety.Zjawisko występowania kwaśnych deszczy zostało zauważone w latach 50 XX wieku, czyli w okresie, gdy rewolucja przemysłowa stała już na bardzo wysokim etapie. Ogromne zakłady przemysłu ciężkiego, jakie w tamtym czasie pojawiały się jak grzyby po deszczu, powodowały ogromną emisję do atmosfery tlenków siarki oraz azotu. Związki te łączą się w atmosferze z parą wodną tworząc tym samym kwas siarkowy, siarkawy oraz azotowy. Występowanie tych kwasów w atmosferze powoduje wzrost kwasowości opadów. Deszcze takie stanowią ogromne zagrożenie dla naszych lasów. Uszkadzają one liście oraz igły doprowadzając do przerzedzania się koron drzew, a tym samym do zmniejszenia ich odporności na szkodniki. Tym samym drzewa zaczynają obumierać. Lasy są dla ludzkości niezmiernie ważne, gdyż oczyszczają nasze powietrze oraz zapewniają jego odpowiednią ilość do życia. Kwaśne deszcze powodują również zakwaszanie gleb, które są zdecydowanie gorsze do uprawy jakiejkolwiek roślinności. Według szacunków, aż około 30 procent polskich lasów jest uszkodzonych w wyniku występowania kwaśnych deszczy. Zjawisko ma oczywiście znaczenie globalne i nie dotyczy jedynie naszego kraju.