Środowisko i ludność

Trzeba po pierwsze wybaczyć powszechny pogląd, że to sierżanci w wojsku są najgłośniejszymi ludźmi, ale w rzeczywistości jest inny rekord. Tę dziedzinę zdominowała wiotka Annalisie Wray z Belfastu. Jej krzyk bowiem zanotowany w 1994 roku sięgnął ogłuszających dla człowieka 121,7 decybela, czyli prawie o 22 decybele więcej niż ludzie potrafią z siebie wydobyć. Jej rekord pobiła kiedyś tylko jedna osoba, a nił nią Simon Robinson mieszkający w Australii – jego wrzask zmierzony kilka lat wcześniej miał aż 128 decybela. Żeby porównać te hałasy, zwykła koleżeńska rozmowa sięga 50 decybelów. I co ciekawe, krzyki tych ludzi mogą sprawiać taki ból osobom wrażliwym na hałas do startujących samolotów. Co więcej, przedłużający się hałas powyżej 150 decybela może spowodować u ludzi trwałą, nieuleczalną głuchotę, dlatego poziom dźwięku powyżej 90 decybelów jest zakazany w fabrykach krajów zachodnich. Ale sami sobie szkodzimy przeróżnymi sprzętami stereo, które wydają z siebie dźwięki nawet do 125 decybelów. Tak więc możemy stracić słuch nawet nie mogąc zlokalizować jego przyczyny. Do chwili odkrycie w 1994 roku w Australii żywego okazu, wollemię szlachetną uważano za wymarłą. Była znana tylko ze skamieniałości, które pochodziły jeszcze za czasów prehistorycznych, kiedy po Ziemi dzielnie maszerowały jeszcze dinozaury. Czyli jakieś dwieście milionów lat temu. Z kolei David Noble, jeden z pracowników Służby Parków Nowej Południowej Walii, znalazł aż kilkadziesiąd okazów tej niezwykłej sosny, wysokie były niemal na około czterdzieści metrów, a mają lekko ponad tysiąc lat. Było to odkrycie tak ważne dla świata nauki, że władze Nowej Południowej Walii postanowiły utrzymać to miejsce w tajemnicy, a każdemu, kto złamie prawo wchodzenia na te tereny, przyznawano niesamowicie wysokie kary 100 tysięcy funtów oraz więzienie. Zaczęto też wtedy prowadzić hodowlę oraz badania nad tą niezwykle rzadką i unikatową rośliną. W sumie jest tych drzew czterdzieści trzy sztuki i pod względem genetycznym są one niemal identyczne. Dlatego, jeżeli jedno zostanie zaatakowane przez jakieś wirusy lub inne drobnoustroje, reszta również upadnie. Jednak zakończone niedawno badania powinny pozwolić sklonować te niezwykłe drzewa.