Środowisko i ludność

Torba ekologiczna jest to rodzaj nowości. Torba taka nie straciła swojego zadani, jakim jest przenoszenie produktów tylko jeszcze bardziej przyczyniła się do ochrony środowiska. Dawniej na całym świecie królowały torby plastykowe, ale z czasem z nich zrezygnowano, ponieważ wyrządzały zbyt wielkie szkody w środowisku, dlatego też postanowiono wymyśle torby dobre dla ekologii i tak powstały torby ekologiczne. Przede wszystkim są bardziej wytrzymale od plastykowych i produkowane są ze specjalnego materiału, który bardzo szybko ulega degradacji. Torby takie można dostać za opłatą w każdym sklepie. Są one zazwyczaj ogromne, dlatego też można w nie śmiało włożyć dużą ilość zakupów. Torby te są bardziej pojemne i poręczne, ponieważ ich solidność daje gwarancje ze nasze zakupy nie wysypia się i nie zniszczy się nasza reklamówka. Torby te są obecnie jedynymi, jakie są dostępne w sklepach, ponieważ inne są surowo zakazane. Ogromną zaletą takiej torby jest fakt ze można ja stosować wiele razy Reklamówka jest to rodzaj przedmiotu. Dawniej reklamówki były rzadkością, ponieważ możną było je dostać tylko w bardziej rozwiniętych krajach europy. Wraz z polepszeniem się warunków życia ludzi przywędrowały one z zachodu do polski. Reklamówki długo cieszyły się ogromnym powodzeniem było tak, ponieważ bardzo ułatwiały nam pakowanie produktów i przenoszenie ich z miejsca na inne miejsce. Reklamówki była tak bardzo dostępne ze można było je dostać w każdym sklepie. Obecnie jednak rezygnuje się z nich, ponieważ reklamówki bardzo długo zalegają w ziemi. Ich termin rozkładu liczy około pięćset lat a wiec bardzo długo. Aby zaprzestać ich produkowaniu rząd nałożył pewne sankcje na sklepy i te zrezygnowały z ich zamawiania, ponieważ zbyt szkodzi to naszemu środowisku. W miejsce reklamówek wchodzą obecnie torby ekologiczne oraz papierowe, które są bio degradalne i szybko się rozkładają, dlatego też nie ma z nimi tak wielkiego problemu jak z reklamówkami plastykowymi, które tak bardzo często wykorzystywaliśmy Śmieci jest to w wszystko, co jest nam nie potrzebne. Śmieci bywa bardzo wiele, ponieważ często ludzie nie wykorzystują wszystkiego, co daje im natura. Śmieciem dla jednego człowieka może być panier a dla innego jakiś przedmiot. Kiedy uznamy ze coś należy do grupy śmieci wtedy pozbywamy się go nie patrząc na to, w jakim miejscu to robimy? W ten sposób tworzą się masy śmieci. Ludzie najczęściej ich nie segregują tylko wywożą w workach do lasu, ponieważ tak jest taniej. Niektóre osoby widzą potrzebę sprzątania śmieci, dlatego też został utworzony świtowy, dzien. sprzątania śmieci odbywa się ona raz do roku, ale naturalnie czynność te można wykonywać również wtedy, kiedy mamy na to ochotę. Zbieranie śmieci jest bardzo potrzebną akcją, ponieważ w ten sposób w większej ekipie można zatroszczyć się o naturalne środowisko.Podczas tej czynności z lasów oraz innych terenów znikają masy śmieci, które zanieczyszczają planetę. Wszystko to wykonują chętni tylko po to, aby zadbać o planetę, na której żyją

W zwierzyńcach, ogrodach zoologicznych, – laboratoriach badawczych, rezerwatach hodowlanych oraz zwierząt urodzonych w warunkach hodowli zamkniętej. Poza fragmentarycznymi ujęciami zagadnień ochrony środowiska w klasach niższych w programie klasy III poświęcono cały dział problemowi „Ochrona przyrody i jej zasobów”. Realizację treści programowych tego działu należy rozpocząć od powtórzenia wiadomości ze szkoły podstawowej, głównie z klasy VII. Następnie proponuje się realizować ten dział w ramach następujących jednostek tematycznych : 1. Stosunek człowieka do zasobów przyrody (niszczycielski czy twórczy). 2. Racjonalna gospodarka zasobami przyrody oraz konieczność ich ochrony: – ochrona gatunkowa i bioccnotyczna, ochrona krajobrazu, parki narodowe i rezerwaty. Opracowując te zagadnienia nauczyciel odwoła się do spostrzeżeń młodzieży dotyczących obcowania z przyrodą w najbliższym otoczeniu i do wiadomości z geografii. W dyskusji z uczniami. Temat „Parki narodowe i rezerwaty przyrody w Polsce” Cele – poznawczy Zapoznanie młodzieży z parkami narodowymi i rezerwatami jako jedną z form ochrony środowiska; – wychowawczy Uświadomienie motywów ochrony środowiska. Wyrabianie umiłowania piękna przyrody Ojczystej. Metoda – samodzielna praca uczniów z lekturą i mapą, – wykład wprowadzający nauczyciela. Środki dydaktyczne – filmy: W Tatrzańskim Parku Narodowym, Kampinoski Park Narodowy, Ojcowski Park Narodowy (jeden Z podanych, do wyboru przez nauczyciela); – mapa parków narodowych i rezerwatów w Polsce; -.- Statut Ligi Ochrony Przyrody; -‚ rzutnik i ilustracje zwierząt i roślin chronionych; – lektura: Praca zbiorowa: Tatrzański Park Narodowy. Kobendzina J.: Puszcza Kampinoska. Gotkiewicz N, Szafer Wł.: Ojców jako teren wycieczek szkolnych. Radwańska-Paryska Z.: Zielony świat Tatr. Szafer Wł.: Szata roślinna Polski. Tok lekcyjny 1. Wykład wprowadzający nauczyciela.

Gatunki objęte częściową ochroną nie są tak restrykcyjnie strzeżone jak gatunki podlegające ochronie ścisłej. Różnica pomiędzy tymi dwiema formami protekcji wynika przede wszystkim z faktu, iż gatunki częściowo chronione występują w środowisku nieco liczniej. Z tego względu wyznaczone i uprawnione do tego celu osoby mogą pozyskiwać te zwierzęta czy rośliny do celów chociażby leczniczych. W określonych warunkach możliwe jest także wykorzystywanie gatunków objętych częściową ochroną do badań naukowych. Jeśli chodzi o organizmy łowne takie jak ryby czy morskie skorupiaki, mogą one być wyławiane tylko na ściśle wyznaczonych obszarach. Poza tym, liczba zwierząt, jakie możemy wyłowić jest ściśle określona. Pozwolenia nie obejmują okresu rozrodczego. O tym, czy dane zwierzę bądź roślinę można w danym czasie pozyskiwać decyduje minister środowiska. Ogłasza on listę chronionych gatunków, wyszczególniając te, które w danym okresie zyskują miano łownych. Należy jednak pamiętać, że owa lista jest systematycznie aktualizowana i dlatego warto do niej zajrzeć, nim zdecydujemy się na schwytanie jakiegokolwiek zwierzęcia. Efekty rozwoju genetyki możemy zaobserwować w wielu dziedzinach nauk biologicznych, również tych związanych z ochroną gatunkową. Możliwość izolacji i składowania genów możemy wykorzystać między innymi do przechowywania materiału genetycznego narażonych na wyginięcie zwierząt. Nieliczni wierzą, iż pozwoli to na odtworzenie ich w przyszłości. Jest to jednak dość naiwne jak na dziś dzień twierdzenie. Izolowany materiał genetyczny służy raczej do badań nad danym gatunkiem, które po jego wymarciu nie będą już możliwe. Ochrona genetyczna gatunków obejmuje również działania mające na celu zachowanie różnorodności w obrębie danego gatunku. Podjęte w tej kwestii działania polegają na zapobieganiu przed krzyżowaniem się osobników z różnych populacji, które wykształciły odrębne przystosowania do środowiska. Gdyby doszło do rekombinacji genów osobników z różnych populacji, potomstwo mogłoby utracić mechanizmy, niezbędne im do przeżycia w danych warunkach. Naukowcy dbają natomiast o zachowanie kontaktu osobników, mających wspólną pulę genową, po to by zapobiec powstaniu izolacji genetycznej. O potrzebie ratowania zagrożonych gatunków możemy usłyszeć wiele. O wiele mniej natomiast mówi się o konkretnych działaniach, podjętych w celu zachowania różnorodności gatunkowej. Możemy jednak wyróżnić kilka rodzajów działań, które korzystnie wpływają na liczebność zagrożonych gatunków. Bardzo ważne jest tworzenie korytarzy ekologicznych na terenach poprzecinanych siecią dróg czy autostrad. Umożliwi to zwierzętom swobodne przemieszczanie się z jednego siedliska do drugiego. Warto jednak pamiętać, że brak wyposażenia dróg w korytarze ekologiczne wcale nie powstrzyma zwierząt przed wędrówkami. Świadczy o tym chociażby liczba żab rozjechanych na ulicach w okresie godowym. W wielu miastach prowadzone są również akcje przenoszenia zwierząt z jednego końca drogi na drugi. Ważnym zabiegiem jest również przenoszenie pojedynczych osobników danego gatunku do sztucznych siedlisk, w których będą mogły swobodnie się rozmnażać, przy jednoczesnym zachowaniu określonej puli genowej. Zwiększenie liczebności gatunku pozwala na jego reintrodukcję, czyli ponowne przeniesienie osobników na naturalne obszary ich występowania.

Zabijania lub chwytania zwierząt na określonym obszarze i w ustalonym okresie, co jednocześnie upoważnia te osoby do czasowego przetrzymywania uzyskanych W ten sposób zwierząt; pozyskiwania jaj i gniazd ptaków; wywożenia gatunków’ zwierząt, ich jaj, gniazd i skórek poza granice Państwa. Minister, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody może zezwolić na przemieszczenie określonych gatunków zwierząt chronionych z istniejących stanowisk naturalnych na stanowiska nowe w celu właściwego gospodarowania zasobami przyrody oraz dla celów naukowych. W wypadku zaistniałych szkód gospodarczych lub groźby ich powstania na skutek masowego pojawienia się któregokolwiek z gatunków zwierząt chronionych, Wojewódzki Konserwator Przyrody może wydać zezwolenie na wykonywanie, przez określony czas, czynności mających na celu zmniejszenie stanu liczbowego tych zwierząt. Przepisy o ochronie gatunkowej nie dotyczą zwierząt znajdujących się. W szybkim tempie powiększają zasięg ujemnej ingerencji człowieka w środowisko przyrodnicze. Trzeba uczniom uświadomić, że racjonalna, oparta na naukowych podstawach ochrona przyrody i jej zasobów jest podstawowym warunkiem dalszego istnienia ludzkości, a lekceważenie tych problemów prowadzi do pogarszania się warunków naszego środowiska. Już od szeregu lat zdajemy sobie sprawę z coraz gwałtowniejszego Wzrostu liczby zjawisk świadczących o degradacji środowiska, w którym żyjemy. Wynikiem niszczycielskiego stosunku człowieka do środowiska jest szybka erozja gleb, ciągle postępujące stepowienie kraju, zmniejszanie się użytecznych zasobów wody, obszarów leśnych, niewłaściwe wykorzystywanie surowców mineralnych, zanieczyszczenie wód, powietrza i gleb. Coraz częściej stwierdza się pozostałości środków chemicznych w artykułach żywnościowych. Źródłem tych niepokojących zjawisk jest nieprzemyślana działalność człowieka w dobie intensywnego rozwoju nowoczesnej techniki.