Środowisko i ludność

Od lat książki i filmy dostarczają ludziom horrorowej wizji szalonych naukowców, którzy próbują połączyć geny dwóch różnych gatunków istnień, bardzo często wykorzystując do swoich badań ludzi. Stało się to prawdopodobnie niedługo po odkryciu niesamowitego faktu, który mówił o tym, że szympansy są z ludźmi podobni aż do dziewięćdziesięciu dziewięciu procent. Jednakże tylko prawdziwy szaleniec, nie naukowiec, próbowałby skrzyżować człowieka z małpą.Ludzie i szympansy mają mają wiele różniących się genów, które są też odmiennie ułożone. Ludzie mają czterdzieści sześć chromosomów, natomiast szympansy już czterdzieści osiem. Tak więc każda próba połączenia tak różnych konstrukcji genetycznych oraz stworzenie z nich żyjącej istoty nie jest możliwe przy użyciu dzisiejszych technik. I najbardziej prawdopodobne jest to, że być może nigdy ich nie będzie.Jednak ludzie do dzisiaj wierzą, że szalony sen się ziścił – w 1996 roku pojawił się Oliver, człowiek-szympans. Był on wykorzystywany jako dodatek do show w amerykańskim programie, który nadawany był w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Wszystkie spekulacje ucięły badania, które wykazały, że jest w stu procentach szympansem. Kawa może być bezkofeinową wtedy, kiedy zawiera mniej niż 0,1 procenta kofeiny. Normalna kawa ma w sobie ok. 1,5 procenta kofeniy. Znaczy to, że jedna filiżanka kawy bezkofeinowej zawiera tylko dziesięć miligramów kofeiny. Przy osiemdziesięciu miligramach w espresso i 150 miligramach w standardowej filiżance kawy parzonej po turecku. Kofeina działa na ludzi pobudzająco i podwyższa ciśnienie krwi, dlatego bezkofeinową kawę zaleca się zwłaszcza osobom chorym na serce oraz tym, którzy cierpią na nadciśnienie. Jednakże dawniej kawa taka zawierała szkodliwe resztki powstające w procesie dekofeinizacji.Jakiś czas temu proces oddzielania kofeiny przebiegał bowiem w obecności rozpuszczalników chemicznych. Ale obecnie stosuje się tylko wodę oraz tlenek węgla. Jeszcze zielone ziarna kawy wkłada się do szczelnego pojemnika oraz spryskuje strumieniami cieczy, a to sprawia, że kofeina staje się rozpuszczalna. Wtedy spływa ona przez rurkę odprowadzającą, natomiast ziarno pozbawione kofeiny jest następnie palone, potem na samym końcu suszone.

W realizacji tego działu należy zastosować metodę problemową. Rozwiązując problemy uczniowie postawią hipotezy i przeprowadzą ich weryfikację. Rozwiązywanie problemów proponuje się oprzeć na informacjach z Rocznika Statystycznego, literaturze oraz filmach. Byłoby pożądane zastosowanie w rozwiązywaniu problemów, doświadczeń uczniów przeprowadzanych w terenie. Propozycje takich doświadczeń dotyczące badania wód, powietrza i gleby podają w swoich opracowaniach: Fahrenberger, Muller (1972), Besch, Backhaus, Vobis (1974). Przeprowadzenie takich doświadczeń wymaga przygotowania odpowiednich odczynników i szkła laboratoryjnego. W powszechnej szkole średniej należy przewidzieć odpowiednio wyposażone laboratorium. Lekcje te mogą prowadzić do wyrobienia u uczniów świadomości dotyczącej konieczności prowadzenia racjonalnej opartej na podstawach ekologicznych (inżynieria ekologiczna) gospodarki ekosystemu. Konspekt lekcji Hasło programowe „Parki narodowe ł, rezerwaty” Wskaże na konkretnych liczbach i przykładach dowody niszczycielskiego, i twórczego stosunku człowieka do zasobów przyrody. Zwróci uwagę na tempo niszczenia przyrody i wyczerpywania jej zasobów. Proponuje się rozważyć z uczniami często występujące konflikty między rozwojem przemysłu, potrzebami człowieka, a ochroną środowiska. Wskazać przykłady pozytywnych – racjonalnych rozwiązań (ryc. 20.). Omawiając problemy krajobrazu proponuje się wskazać na konieczność jego właściwego kształtowania, które powinno być oparte na wykorzystaniu ukształtowania terenu, wydobyciu jego naturalnego piękna i utrzymaniu bądź rozwinięciu jego wartości przyrodniczych. Urządzenia techniczne (drogi, linie telekomunikacyjne itp.) powinny być odpowiednio dostosowane – wkomponowane do otaczającego terenu, jego rzeźby i roślinności. Wszelka działalność gospodarcza w środowisku powinna być oparta na ekspertyzach naukowych, które prowadzone są przez specjalnie do tego powołane instytuty naukowe.

Spekulacji ciąg dalszy. Biorąc pod uwagę determinację z jaką naukowcy starają się rozwiązać problem „zaginięcia” stworzeń nie dziwi hipoteza według której za zniknięciem dinozaurów miałyby stać istoty pochodzące z innego wymiaru. Uczeni doszukują się związków ziemskiego życia z przybyszami z innych planet. Próbując wyjaśnić ich zagładę łączą tragedię z ukazującymi się regularnie co 26 milionów lat gwiazdami okrążającymi nasz glob. Jednak to wytłumaczenie nie wydaje się być chociażby w 1/3 zgodne z zaistniałymi wydarzeniami. Odkryto, że ponad 66 mln lat temu na Ziemię spadł meteoryt o średnicy 10 km. Jego upadek spowodował trzęsienia ziemi, burze i fale oceaniczne. Prawdopodobnie eksplozja towarzysząca jego pojawieniu się przekraczała mocą wybuch kilkudziesięciu bomb atomowych. Pyły osadzające się w atmosferze zatrzymały dopływ promieni słonecznych a następnie doprowadziły do ochłodzenia klimatu. Krytycznie niska temperatura i opady śniegu przyczyniły się do wymarcia rasy wielkich gadów, które nie były w stanie żywić się zamarzniętą roślinnością. Stegosaurus. Dinozaur pochodzący z rzędu ptasiomiednicznych żywiący się roślinami. Zamieszkiwał przede wszystkim tereny dzisiejszej Ameryki Północnej i Europy a dokładniej Portugalii. Jego ciało pokryte było łuskami. Głowa stegozaura była niewielka. Typową cechą był rogowy dziób z niedużymi oczodołami. Ze względu na niepokaźne i słabe uzębienie jego posiłek stanowiły miękkie części roślin. Zdobywanie pokarmu ułatwiały kończyny przednie – znacznie krótsze od tylnych. Przypuszczalnie osiągał do 9 m długości i 4 m wysokości. Nazwa stegosaurus równa się w dosłownym znaczeniu „zadaszonemu” jaszczurowi. Pochodzi ona od ogromnych kilkudziesięciocentymetrowych płyt umieszczonych na jego grzbiecie. Zgodnie z opinią naukowców mózg gadów był stosunkowo mały, nie będący w stanie kierować wszystkimi funkcjami tak okazałego ciała. Możliwe jest więc, że dinozaury z tej rodziny posiadały ośrodek mózgowy w czaszce oraz w tzw. centrum koordynacyjne umiejscowione w pobliżu miednicy. Kolce wyrastające z wydatnego ogona w rzeczywistości znajdujące się poziomo, nie jak były od zawsze prezentowane – w pionie, były swoistym mechanizmem obronnym gada. Tyrannosaurus. Jest najbardziej znanym dinozaurem na świecie. Pochodzi z rodziny tyranozaurów i jest zarazem jedynym z tej grupy osobnikiem którego istnienia dowiedziono. Był dwunożnym stworzeniem odznaczającym się solidną czaszką. Dzięki długiemu ogonowi mógł utrzymywać równowagę. Mierzący trzynaście metrów długości i ważący sześć ton tyranozaur jest uznawany za największego drapieżnika wszech czasów pośród tych żyjących na lądzie. Jego szyja przypominała kształtem literę „S”. Jej budowę określa się jako krótką lecz bardzo umięśnioną. Ciekawostką jest także to, iż wiele kości znajdujących się w szkielecie dinozaura było pustych. Mimo to wytrzymałość gada nie zmniejszyła się bądź nie została w jakikolwiek sposób określona jako ułomna. Ostre, mające długość osiemnastu centymetrów zęby służyły zwierzętom tego gatunku do rozszarpywania ofiar. Za ojczyznę tyranozaurów bierze się obydwie Ameryki, Chiny i Indie gdzie ponad 67 milionów lat temu prawdopodobnie się osiedliły. Henry Fairfield, paleontolog który w roku 1902 odnalazł szczątki gada nazwał go Tyrannosaurus rex (król gadów tyranów) gdyż był to, w tamtych czasach, największy znaleziony do tej pory okaz.