Deszcz i parno Paradoksalnie najmniej poznana strefa ze wszystkich występujących na Ziemi. Jest to strefa najbardziej zagrożona z punktu widzenia ekologii i biologii. Grabieżcza polityka wielkich koncernów papierniczych czy zwykłych mieszkańców państw, na terenach których rosną lasy, powoduje sukcesywne zmniejszenie się obszaru tego typu. Deszczowe lasy tropikalne występują w okolicach równika w Afryce, Ameryce Południowej (w znacznej części w Brazylii) oraz w Azji Południowo – Wschodniej (Tajlandia i Papua – Nowa Gwinea). Cecha odróżniająca to przede wszystkim stałe temperatury i brak pór roku. Codziennie o tej samej porze obserwowane są opady o stałej objętości. Z tego względu powietrze zawiera bardzo dużo wilgoci. W skład strefy równikowej wchodzą deszczowe lasy tropikalne, zwane także dżunglą. Charakteryzuje się ona największą ilością gatunków zarówno zwierząt, jak i roślin. Najbardziej charakterystyczna jest roślinność – dominują wysokie drzewa, które są poowijane lianami. Brak podszycia powoduje i brak słońca, które by dochodziło do dna lasu, wiele roślin rozwija się na gałęziach drzew. Śnieg, mróz i wiatr Najzimniejsza i najbardziej surowa strefa ze wszystkich. Jednocześnie najmniej poznana. Związane jest to z klimatem, który uniemożliwia przeżycie prawie każdemu organizmowi. Obecnie na Antarktydzie znajduje się wiele stacji badawczych w różnych krajów. Oficjalnie uznano ten kontynent za własność wszystkich narodów. Każdy może prowadzić badania i zdobywać biegun Ziemi. Cały czas panuje to mróz, wraz z występowaniem dnia i nocy polarnej. Często są burze śnieżne z bardzo silnymi wiatrami. Cecha charakterystyczną tego rejonu jest przeniesienie życia z lądu do morza. Najczęściej spotyka się pingwiny – ptaki przystosowane do życia w wodzie. Najciekawszym jest pingwin cesarski. Tutaj samiec przez całą zimę opiekuje się jajem, które rozwija się w komorze między jego płetwami, a brzuchem. Trzymane jest tam przez całą mroźną zimę, dopiero na wiosnę samica wraca i bierze udział w chowaniu potomka. Popularne są również foki i plankton. Niektórzy zaliczają do tego obszaru Arktykę. Nie jest to kontynent w pełnym tego słowa znaczeniu, raczej jest to raczej bryła pływającego lodu.
Kategorie
Strony
O stronie
Problemy ochrony środowiska nabrały dziś szczególnej ostrości i jak stwierdził w swym raporcie Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych U'Thant (1969) "po raz pierwszy w historii spraw ludzkich wyłonił się kryzys środowiska ludzkiego". Nauczyciel realizując materiał nauczania winien wykorzystać to hasło i wskazać na znaczenie zaangażowania każdego człowieka w kształtowanie i ochronę środowiska. Ochrona środowiska stała się fundamentem racjonalnej i perspektywicznej gospodarki narodowej zwłaszcza dotyczącej rolnictwa, leśnictwa, rybołówstwa, górnictwa oraz wielu gałęzi przemysłu dostarczających lub przerabiających surowce naturalne. Początkiem nowego racjonalnego i przemyślanego gospodarowania jest przygotowanie w Polsce kompleksowego programu kształtowania i ochrony środowiska do roku 1990. Opracowując te problemy należy zwrócić uwagę młodzieży na podstawowe przedsięwzięcia podjęte w tym programie, a także osiągnięcia w tym zakresie regionu, w którym znajduje się szkoła. Ochrona gleby. Walorów danego parku. Byłoby wskazane, aby te jednostki lekcyjne stanowiły przygotowanie wycieczki do parku narodowego. Przykładowy plan wycieczki do Pienińskiego Parku Narodowego Przygotowanie do wycieczki Krótkie referaty uczniów 1. Topografia i geologia. 2. Sieć wodna. 3. Jak powstały Pieniny. Przyjaciele: